Żywy Różaniec
Nie ma w życiu problemu,
którego by nie można rozwiązać
z pomocą różańca.
s. Łucja z Fatimy
Żywy Różaniec nazywany w Polsce kółkami różańcowymi to najstarszy ruch różańcowy na świecie. Stowarzyszenie Żywego Różańca założyła Paulina Maria Jaricot w 1826 roku, we Francji w Lyonie. Pragnęła przez nie „dokonać zjednoczenia serc, aby przez zasługi Jezusa i Maryi wyprosić nawrócenie grzeszników, wywyższenie Kościoła, utrzymanie wiary w krajach katolickich i rozszerzenie wiary na cały świat”. Chciała modlić się za tych, którzy się nie modlą, i kochać Maryję za tych, którzy Jej nie znają i nie kochają.
Od stu osiemdziesięciu lat miliony ludzi trzyma codziennie w rękach różaniec, a modląc się we wspólnych intencjach, stanowi trzecią rękę Boga w wioskach i miastach całego świata. Dzięki kółkom różańcowym Bóg otrzymuje niejako dodatkowe możliwości zbawczego działania wśród ludzi. Oddani Mu czciciele trwają, bowiem we wspólnocie z sobą i z Maryją, a dzięki regularnej formacji postępują na drogach duchowego rozwoju i coraz lepiej rozumieją swoją odpowiedzialność za Kościół i świat.
Przynależność do koła żywego różańca polega na codziennym odmówieniu dziesiątka różańca. Każdy z uczestników ma wyznaczoną na dany miesiąc konkretną tajemnicę różańcową. Raz w miesiącu wszyscy spotykają się na modlitwę i zamieniają tajemniczkami. Spotkanie to potocznie nazywane jest zmianą tajemnic różańcowych. Osoba odpowiedzialna za konkretne koło nazywana jest zelatorem (od łac. zelus – gorliwy).
Utarło się przekonanie, że członkami kółek różańcowych są zwykle osoby starsze. Rzeczywiście, jest to prawda, chociaż niepełna – w wielu parafiach istnieją róże dziecięce czy młodzieżowe. Kościół bardzo ceni sobie ludzi w podeszłym wieku, tych, którzy mając za sobą długie lata doświadczeń, doszli do umiłowania najbardziej podstawowych wartości życia, jakimi są służba Bogu i Kościołowi w radosnej miłości.
Dopiero po drugiej stronie życia dowiemy się, jak wiele świat zawdzięcza tym bezimiennym osobom, częstokroć wyśmiewanych przez ludzi, osobom, których wielka modlitwa do Matki Bożej odgrywa większą rolę niż decyzje prezydentów i rządów. Ile łask otrzymały nasze rodziny, ojczyzna i świat dzięki codziennej modlitwie na różańcu! Dopiero w niebie poznamy, jak wiernie i skutecznie rodzina Żywego Różańca wypełniała cel postawiony przez jej założycielkę: obronę wiary i odrodzenie wartości chrześcijańskich w społeczeństwie.
Stowarzyszenie Żywego Różańca założyła Paulina Maria Jaricot w 1826 r. w Lyonie, we Francji (jej proces beatyfikacyjny jest w toku). Pragnęła ona za pomocą różańca dokonać zjednoczenia serc, aby przez zasługi Jezusa i Maryi wyprosić nawrócenie grzeszników, utrzymanie wiary w krajach katolickich i rozszerzenie nauki Chrystusa na cały świat.
Obecnie Żywy Różaniec jest wszędzie znany, w Polsce, zrzeszonych w Jasnogórskiej Rodzinie Różańcowej, jest około 12 milionów wierzących.
Przynależność do wspólnoty Żywego Różańca oznacza:
– życie wg Ewangelii (modlitwa różańcowa to streszczenie Ewangelii);
– życie wiarą, nadzieją i miłością;
– obronę przed ateizmem, laicyzacją, zepsuciem obyczajów, itp.
Żywy Różaniec składa się z żywych „róż”, nazywanych zwykle kółkami różańcowymi. Kółko składa się z 20 osób, z których każda odmawia codziennie jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W sumie cały 4-częściowy różaniec jest niczym wieniec róż, składany u stóp Najświętszej Maryi Panny – Królowej Różańca świętego.
Wspólnota Żywego Różańca przy parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Legionowie składa się z czterech kółek, a więc liczy 80 osób.
W każdą pierwszą środę miesiąca odbywają się spotkania, zakończone uczestnictwem we Mszy św., sprawowanej w różnych intencjach Kościoła, Ojczyzny i wspólnoty.
Pomoc w rozwoju duchowym, który jest celem tych spotkań, stanowi miesięcznik „Różaniec”. Oprócz materiałów w nim zawartych, omawiane są sprawy i zadania z życia parafii.
Grupa osób ze wspólnoty uczestniczy codziennie we Mszy św. wieczornej, przed którą odmawia się część różańca, przypadającą na dany dzień tygodnia. W tej modlitwie biorą udział także osoby nienależące do wspólnoty.
W modlitwę różańcową wplatane są wszelkie, aktualne troski, kłopoty, sprawy bieżące Kościoła, Ojczyzny, parafii oraz członków wspólnoty i ich najbliższych.
Jak wiele świat zawdzięcza modlitwie różańcowej, ile łask otrzymuje, dowiemy się po drugiej stronie życia, choć już teraz często widać jej wielką skuteczność, o czym świadczą liczne świadectwa. Maryja, Królowa Różańca świętego, w licznych objawieniach wciąż zachęca do odmawiania tej miłej dla Niej modlitwy.
s. Krystyna
Opiekunem wspólnoty jest ks. Andrzej Sulej.